✍️ سرمقاله |
توازن در لبه تیغ: چرا ایران برنده منازعه درونی آمریکا خواهد بود؟
در حالی‌که آمریکا گرفتار اختلافات داخلی است، ایران با صبر و هوشمندی، جایگاه راهبردی خود را در مذاکرات حفظ کرده و معادلات قدرت را بازتعریف می‌کند.
✍️ سرمقاله |
در حالی‌که آمریکا گرفتار اختلافات داخلی است، ایران با صبر و هوشمندی، جایگاه راهبردی خود را در مذاکرات حفظ کرده و معادلات قدرت را بازتعریف می‌کند.
به گزارش آشکار، مصطفی هدایی در یادداشتی نوشت: در حالی‌که واشنگتن درگیر دودستگی استراتژیک شده، تهران با سیاستی مقتدر و آرام، خود را در جایگاه بازیگر تعیین‌کننده در معادلات جهانی تثبیت کرده است.
در دل هیاهوی کاخ سفید، تقابل دو دیدگاه اصلی درباره مواجهه با ایران وارد مرحله‌ای بی‌سابقه شده است. یک‌سو، نخبگان عمل‌گرای امنیت ملی با درک پرهزینه بودن جنگی دیگر در منطقه، سعی در حفظ مسیر گفت‌وگو دارند؛ در سوی دیگر، جنگ‌طلبانی ایستاده‌اند که گمان می‌کنند فشار و تهدید نظامی می‌تواند ایران را به عقب‌نشینی وادار کند.
اما آن‌چه این بار معادله را متفاوت می‌کند، نه توازن قوا در واشنگتن، بلکه ثبات و هوشمندی استراتژیک تهران است؛ جایی‌که جمهوری اسلامی ایران دیگر بازیگری واکنشی نیست، بلکه کنش‌گری مؤثر و راهبردی در قلب منطقه‌ای پرتلاطم است.
اگرچه ظاهراً آمریکا تلاش دارد روند مذاکرات را در فضای دیپلماتیک پیش ببرد، اما واقعیت این است که اختلاف‌نظر شدید بین حلقه‌های اصلی تصمیم‌ساز باعث شده هرگونه تصمیم واحد از درون ساختار حکومتی آمریکا به بن‌بست برسد.
گروهی از چهره‌های محافظه‌کار با ریشه‌های عمیق در لابی‌های امنیتی و رسانه‌ای، تلاش می‌کنند تا بار دیگر سیاست «فشار حداکثری» را احیا کنند. اما شکاف در بدنه حاکمیت آمریکا و نگرانی از پیامدهای غیرقابل‌پیش‌بینی یک رویارویی مستقیم با ایران، آن‌ها را در موضع تدافعی نگه داشته است.
برخلاف آمریکا، ایران نشان داده که به‌جای موج‌سازی رسانه‌ای، مسیر تصمیم‌سازی را در میز واقعی مذاکره پیش می‌برد. همان‌طور که معاون وزیر امور خارجه ایران اعلام کرد: “ما نه در رسانه، که در اتاق مذاکره، مذاکره می‌کنیم.” این جمله ساده اما عمیق، نشانه‌ای است از تفاوت ماهوی دو رویکرد در مواجهه با بحران.
تهران با تکیه بر دیپلماسی فعال، اتکای به توان داخلی و شبکه‌ای از شرکای منطقه‌ای، مسیر خود را مشخص کرده است: توافقی که عزت و منافع ملی را تضمین کند، پذیرفته خواهد شد؛ غیر از آن، هر گزینه‌ای روی میز، جز گزینه‌های مردم ایران نیست.
زمان به‌سرعت می‌گذرد، و هر لحظه تعلل در تصمیم‌گیری استراتژیک، هزینه‌ای افزاینده برای ایالات متحده در پی دارد. نه فقط در جغرافیای سیاسی، بلکه در عرصه انرژی، اقتصاد، و حتی افکار عمومی داخلی.
تصویر نمادینی که از واشنگتن امروز می‌توان ترسیم کرد، ساعتی شنی است که شن‌های آن از دست آمریکا بیرون می‌ریزد؛ در حالی‌که تهران همچنان بر ستون‌های روشنای راهبردی خود ایستاده است.
در نهایت، آن‌چه نتیجه نهایی این بحران‌سازی‌ها را تعیین خواهد کرد، نه لفاظی‌های توییتری و موج‌سازی رسانه‌ای، بلکه واقع‌گرایی و درک توازن قدرت در میدان عمل است. ایران نه بازیچه بحران‌ها، بلکه شکل‌دهنده راه‌حل‌هاست. این واقعیت را حتی در سکوت هم می‌توان فریاد زد.
دکتر مصطفی هدایی
Divided States of America: Iran’s Strategic Patience Amid U.S. Chaos
As U.S. officials clash over Iran, Tehran remains composed, strategic, and unshaken—redefining diplomacy with power and patience in the face of Washington’s confusion.
انتهای پیام/
می 13, 2025
آوریل 19, 2025
آوریل 15, 2025
آوریل 13, 2025
آوریل 10, 2025
