یادداشت/
حضرت زینب کبری؛ مظهر صبر و علم
حضرت زینب کبری (سلاماللهعلیها)، از بزرگترین زنان تاریخ اسلام، نه تنها به عنوان یک شخصیت مذهبی شناخته میشود، بلکه از نظر علمی، اخلاقی و سیاسی نیز الگوی بینظیری برای مسلمانان به شمار میرود.

یادداشت/
حضرت زینب کبری (سلاماللهعلیها)، از بزرگترین زنان تاریخ اسلام، نه تنها به عنوان یک شخصیت مذهبی شناخته میشود، بلکه از نظر علمی، اخلاقی و سیاسی نیز الگوی بینظیری برای مسلمانان به شمار میرود.
به گزارش آشکار، مصطفی هدایی در یادداشتی نوشت: حضرت زینب کبری (سلاماللهعلیها)، از بزرگترین زنان تاریخ اسلام، نه تنها به عنوان یک شخصیت مذهبی شناخته میشود، بلکه از نظر علمی، اخلاقی و سیاسی نیز الگوی بینظیری برای مسلمانان به شمار میرود. زندگانی ایشان از تولد تا وفات، مملو از درسهایی برای امت اسلامی است؛ به ویژه نقش برجسته ایشان در واقعه عاشورا و مسئولیتهای سنگینی که بر دوش ایشان در دفاع از حریم اهل بیت و پاسداری از پیام عاشورا قرار گرفت.
حضرت زینب کبری (سلاماللهعلیها) در روز پنجم جمادیالاول سال پنجم هجری در مدینه منوره به دنیا آمد. او دختر بزرگوار حضرت علی بن ابیطالب (علیهالسلام) و حضرت فاطمه الزهرا (سلاماللهعلیها) و نوه پیامبر اکرم حضرت محمد (صلىاللهعليهوآله) بود. او در محیطی پر از علم و تقوی و در دامان پیامبر و اهل بیت رشد کرد و از همان دوران کودکی ویژگیهای خاصی مانند فصاحت زبان، علم و عبادت برجستهای از خود بروز داد.
علم و فضایل اخلاقی
حضرت زینب (س) از همان دوران کودکی به علم و دانش علاقهمند بود. او در محافل علمی حضور داشت و از پدر بزرگوارش امام علی (ع) و مادر گرامیاش حضرت فاطمه (س) احادیث و آموزههای دینی میآموخت. علاوه بر علم، زینب کبری (س) در فضایل اخلاقی نیز بینظیر بود؛ ویژگیهایی مانند صبر، شجاعت، زهد، عبادت و فداکاری او در تاریخ اسلام ثبت شده است. حضرت زینب (س) به قدری در عبادت و تهجّد پایبند بود که از ایشان به «عابده آل علی» یاد میشود.
ازدواج و خانواده
حضرت زینب (س) با عبدالله بن جعفر طیار (پسر عموی خود) ازدواج کرد و از او چهار فرزند به نامهای علی، عون، عباس و محمد به دنیا آورد. این بانوی بزرگ در تمام مراحل زندگی به عنوان همسر و مادر، نمونهای از وفاداری و فداکاری بود. در حادثه عاشورا، دو پسر او، عون و محمد، در کنار امام حسین (ع) جان خود را فدای راه حق کردند و حضرت زینب (س) با صبر و استقامت، این مصیبتها را تحمل نمود.
نقش حضرت زینب (س) در کربلا
حضرت زینب (س) در واقعه عاشورا نقش بیبدیلی ایفا کرد. او در کنار برادرش امام حسین (ع) حضور داشت و شاهد ظلمهای بیرحمانه دشمنان اهل بیت بود. در حالی که بسیاری از مردان میدان جنگ به شهادت رسیدند، حضرت زینب (س) با فداکاریهای فراوان، از اهل بیت دفاع کرد و در روز عاشورا با سخنان و خطبههایش که بر اساس آیات قرآن و تعالیم اهل بیت استوار بود، رسواگر ظلم یزید شد.
خطبه حضرت زینب (س) در دربار یزید
پس از واقعه عاشورا، حضرت زینب (س) در کاخ یزید خطبهای خواند که جزو مهمترین و مؤثرترین سخنرانیها در تاریخ اسلام به شمار میرود. در این خطبه، او ظلم یزید را افشا کرد و از حقانیت امام حسین (ع) و اهل بیت پیامبر (ص) دفاع کرد. سخنان ایشان در این خطبه چنان تأثیری بر حاضران گذاشت که حتی یزید و اطرافیانش متوجه اشتباهات خود شدند.
وفات حضرت زینب (س) و محل دفن ایشان
حضرت پس از تحمل سالها رنج و مصیبت در تاریخ 15 رجب سال 62 هجری، در سن 56 سالگی دار فانی را وداع گفت. محل دفن ایشان در دمشق و در نزدیکی مقام حضرت رقیه (سلاماللهعلیها) قرار دارد، هرچند برخی منابع نیز محل دفن او را در مصر دانستهاند.
حضرت زینب کبری (سلاماللهعلیها) نه تنها در عرصههای علمی و دینی به عنوان یک معلم و مفسر قرآن شناخته میشود، بلکه در زمینههای اخلاقی، سیاسی و اجتماعی نیز الگویی بیبدیل برای مسلمانان به شمار میرود. نقش ایشان در کربلا و در دفاع از حق و عدالت، همواره در تاریخ اسلام باقی خواهد ماند و آموزههای ایشان برای نسلهای آینده همچنان راهگشا و الهامبخش است.
انتهای پیام/