به گزارش آشکار، مصطفی هدایی در یادداشتی نوشت: شخصیت‌های الهی، همواره مناره‌های هدایت و مشعل‌های فروزان در مسیر زندگی بشر بوده‌اند. امام هادی (علیه‌السلام)، دهمین امام شیعیان، با سیره‌ای نورانی، منش اخلاقی و رهنمودهای بی‌نظیر خود، نمونه‌ای کامل از انسان کامل و الگوی همیشگی جامعه اسلامی است. ایشان در دوران حساس امامت خود، با وجود فشارهای سیاسی و فرهنگی دستگاه خلافت عباسی، نقش بی‌بدیلی در تبیین معارف الهی و صیانت از هویت شیعی ایفا کردند.

تأکید بر توحید و خدامحوری در رفتار امام هادی (علیه‌السلام) یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های سیره امام هادی (علیه‌السلام)، تأکید بر خدامحوری در تمامی شئون زندگی بود. این امر در دعای مشهور “زیارت جامعه کبیره” که از برجسته‌ترین میراث‌های معنوی ایشان است، به‌خوبی مشهود است. در این دعا، امام هادی (علیه‌السلام) جایگاه حقیقی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را در پیوند با توحید و ولایت الهی ترسیم می‌کند: “وَ جَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ” (نور: 36). این آیه قرآن، به‌روشنی بیانگر نقش اهل‌بیت در حفظ و ترویج توحید ناب است که امام هادی (علیه‌السلام) آن را محور تمام آموزه‌های خود قرار داد.

سیره اخلاقی امام؛ الگویی برای زندگی امروز امام هادی (علیه‌السلام) به عنوان الگوی اخلاقی، در برخورد با مردم، حتی مخالفان و دشمنان خود، نهایت حلم، بردباری و کرامت را نشان می‌دادند. یکی از روایات معروف درباره ایشان، داستان مردی شامی است که با سخنان زشت و اهانت‌آمیز به امام توهین کرد. امام هادی (علیه‌السلام) نه‌تنها در برابر این بی‌احترامی واکنشی تند نشان نداد، بلکه با برخوردی کریمانه، آن مرد را شرمنده کرد و سبب شد که او به حقانیت اهل‌بیت ایمان آورد. چنین رفتارهایی، جلوه‌ای از آیه شریفه “ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ” (فصلت: 34) است که امام هادی (علیه‌السلام) به‌زیبایی در زندگی خود به‌کار می‌بست.

رهنمودهای امام در برابر انحرافات فکری دوران امام هادی (علیه‌السلام) مصادف با اوج‌گیری جریان‌های فکری انحرافی و تلاش دستگاه خلافت عباسی برای تضعیف اعتقادات شیعیان بود. در چنین فضایی، امام هادی (علیه‌السلام) با تبیین معارف عمیق توحیدی و ارائه پاسخ‌های محکم به شبهات، نقش مهمی در حفاظت از مبانی فکری اسلام ایفا کردند. ایشان با تأکید بر ضرورت عقلانیت و بصیرت دینی، به پیروان خود سفارش می‌کردند: “إِنَّمَا الدِّینُ هُوَ الْعَقْلُ”؛ دین چیزی جز عقل نیست.

مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی یکی از ویژگی‌های برجسته امام هادی (علیه‌السلام)، مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی در قالب هدایت جامعه بود. ایشان با وجود محدودیت‌های شدید، از هر فرصتی برای روشنگری مردم استفاده می‌کردند و به شیعیان سفارش می‌کردند که حق‌گرا باشند و در برابر ظلم سکوت نکنند. در این راستا، می‌توان به روایت ایشان درباره عدالت اشاره کرد که فرمودند: “العدلُ یَحیی القلوبَ”؛ عدالت دل‌ها را زنده می‌کند. این نگاه ژرف به عدالت، امروز نیز می‌تواند الهام‌بخش جوامع اسلامی در مسیر مبارزه با ظلم و فساد باشد.

امام هادی علیه‌السلام و نقش ایشان در تبیین معارف دینی

امام هادی علیه‌السلام با زیارت جامعه کبیره، منشور معرفتی بی‌نظیری برای شیعیان به یادگار گذاشتند.

پیشینه تاریخی زندگی امام هادی (علیه‌السلام) امام هادی (علیه‌السلام) در سال 212 هجری قمری در مدینه متولد شدند و در دوران کودکی، به‌دلیل علم و حکمت بی‌نظیرشان، مورد توجه عموم قرار گرفتند. دوران امامت ایشان، 34 سال به طول انجامید و بخش عمده‌ای از آن در سامرا، تحت نظارت و فشار شدید عباسیان سپری شد. ایشان سرانجام در سال 254 هجری قمری، به‌دست معتمد عباسی مسموم شده و به شهادت رسیدند.

الگوگیری از سیره امام هادی (علیه‌السلام) امروز، در جهانی که مملو از چالش‌های اخلاقی و فکری است، بازگشت به سیره امام هادی (علیه‌السلام) و بهره‌گیری از رهنمودهای ایشان می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد. تأکید بر توحید، عقلانیت، اخلاق‌گرایی و عدالت‌محوری، اصلی‌ترین پیام‌هایی است که از زندگی این امام بزرگوار می‌توان گرفت. وظیفه ما به‌عنوان پیروان اهل‌بیت، آن است که این آموزه‌ها را در زندگی فردی و اجتماعی خود پیاده کرده و به نسل‌های آینده منتقل کنیم.

زیارت نامه امام هادی +متن و ترجمه

سید ابن طاووس در کتاب «مصباح الزائر» برای هر یک از این دو بزرگوار زیارت مبسوط با صلوات بر آنان و دعای پس از نماز زیارت نقل کرده که آوردنش در این کتاب، گرچه موجب طولانی شدن می‌باشد، شایسته است، زیرا فواید بسیاری در آن نوشته شده است. فرمود: هرگاه به «سُرَّمَن‌رَای» رسیدی، غسل کن، غسل زیارت و پاکیزه‌ترین جامه‌های خود را بپوش و با آرامی و وقار روانه شو تا به درگاه حرم شریف برسی، وقتی رسیدی درخواست اجازه کن و بگو:
در رابطه با آداب زیارت امام هادی (ع)، آمده است پس از ورود به بارگاه امام هادی (ع)، پس داخل شو و در وقت داخل شدن پاى راست را مقدم دار و بايست نزد ضريح حضرت على هادى عليه السلام رو به قبر و پشت به قبله و صد مرتبه‏ بگو:

بسم الله الرحمن الرحیم

السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ الزَّكِيَّ الرَّاشِدَ النُّورَ الثَّاقِبَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سِرَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبْلَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا آلَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صَفْوَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَقَّ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ الْأَنْوَارِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا زَيْنَ الْأَبْرَارِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا سَلِيلَ الْأَخْيَارِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عُنْصُرَ الْأَطْهَارِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ الرَّحْمَنِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رُكْنَ الْإِيمَانِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ الصَّالِحِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَلَمَ الْهُدَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَلِيفَ التُّقَى السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَمُودَ الدِّينِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ،
سلام بر تو اى ابا الحسن على بن محمّد، امام پاك و راهنما و نور تابان و رحمت و بركات خدا بر تو باد، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى سرّ خدا، سلام بر تو اى ريسمان خدا، سلام بر تو اى خاندان خدا، سلام بر تو اى منتخب خدا، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى امين خدا، سلام بر تو اى حق خدا، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى نور نورها، سلام بر تو اى زيور نيكان، سلام بر تو اي چكيده خوبان، سلام بر تو اى عنصر پاكان، سلام بر تو اى حجت رحمن، سلام بر تو اى اساس ايمان، سلام بر تو اى مولاى مؤمنان، سلام بر تو اى سرپرست شايستگان سلام بر تو اى پرچم هدايت، سلام ب رتو اى هم پيمان تقوا، سلام بر تو اى ستون دين سلام بر تو اى فرزند خاتم پيامبران،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْأَمِينُ الْوَفِيُّ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الرَّضِيُّ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الزَّاهِدُ التَّقِيُّ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْحُجَّةُ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا التَّالِي لِلْقُرْآنِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُبَيِّنُ لِلْحَلالِ مِنَ الْحَرَامِ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِيُّ النَّاصِحُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الطَّرِيقُ الْوَاضِحُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّجْمُ اللائِحُ أَشْهَدُ يَا مَوْلايَ يَا أَبَا الْحَسَنِ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بَرِيَّتِهِ وَ أَمِينُهُ فِي بِلادِهِ وَ شَاهِدُهُ عَلَى عِبَادِهِ،
سلام بر تو اى فرزند آقاى جانشينان، سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا، سرور بانوان جهانيان، سلام بر تو اى امين وفادار، سلام بر تو اى پرچم خشنود، سلام بر تو اى زاهد باتقوا، سلام بر تو اى حجت بر همه خلق، سلام بر تو اى تلاوت كننده قرآن، سلام بر تو اى بيان كننده حلال از حرام سلام بر تو اى سرپرست خيرخواه، سلام بر تو اى راه روشن، سلام بر تو اى ستاره درخشان.
گواهى ميدهم اى مولايم، اى ابا الحسن كه تويى حجت خدا بر خلق، و جانشين او در ميان آفريدگان، و امين او در شهرها، و گواه او بر بندگان،
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كَلِمَةُ التَّقْوَى وَ بَابُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ الْمُطَهَّرُ مِنَ الذُّنُوبِ الْمُبَرَّأُ مِنَ الْعُيُوبِ وَ الْمُخْتَصُّ بِكَرَامَةِ اللَّهِ وَ الْمَحْبُوُّ بِحُجَّةِ اللَّهِ وَ الْمَوْهُوبُ لَهُ كَلِمَةُ اللَّهِ وَ الرُّكْنُ الَّذِي يَلْجَأُ إِلَيْهِ الْعِبَادُ وَ تُحْيَا بِهِ الْبِلادُ وَ أَشْهَدُ يَا مَوْلايَ أَنِّي بِكَ وَ بِآبَائِكَ وَ أَبْنَائِكَ مُوقِنٌ مُقِرٌّ وَ لَكُمْ تَابِعٌ فِي ذَاتِ نَفْسِي وَ شَرَائِعِ دِينِي وَ خَاتِمَةِ عَمَلِي وَ مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ وَ أَنِّي وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكُمْ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ عَلانِيَتِكُمْ وَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي [وَ السَّلامُ عَلَيْكَ ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.
و گواهى مى دهم كه تويى كلمه تقوا، و دروازه هدايت و رشته استوارتر، و حجّت بر هركه بر زمين و در زمين است، و گواهى مي دهم كه تويى پاك از گناهان، و مبرّاى از عيوب، و اختصاص يافته به كرامت خدا، و تكريم شده به برهان خدا، و كسى كه كلمه خدا به او بخشيده شده، و پايه اى كه بندگان خدا به او پناه مى برند، و شهرها به وسيله او زنده مى شود، و گواهى مى دهم اى مولايم كه من نسبت به تو و پدرانت و فرزندانت، داراى يقين و اقرار و تابع شمايم، در كنه وجودم و احكام دينم، و سرانجام كارم و بازگشتگاه و منزلم، و دوستم با كسيكه شما را دوست بدارد، و دشمنم با آنكه شما را دشمن بدارد، مؤمنم به نهان و آشكار و آغاز و انجام شما، پدر و مادرم به فدايت، سلام و رحمت و بركات خدا بر تو باد.
آنگاه ضريح را ببوس، و طرف راست صورت خود، و سپس طرف چپ آن را بر ضريح بگذار و بگو:
اللَّهُمَّ [صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ] صَلِّ عَلَى حُجَّتِكَ الْوَفِيِّ وَ وَلِيِّكَ الزَّكِيِّ وَ أَمِينِكَ الْمُرْتَضَى وَ صَفِيِّكَ الْهَادِي وَ صِرَاطِكَ الْمُسْتَقِيمِ وَ الْجَادَّةِ الْعُظْمَى وَ الطَّرِيقَةِ الْوُسْطَى نُورِ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَلِيِّ الْمُتَّقِينَ وَ صَاحِبِ الْمُخْلَصِينَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الرَّاشِدِ الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الطَّاهِرِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُنْقَطِعِ إِلَيْكَ بِالْأَمَلِ الْمَبْلُوِّ بِالْفِتَنِ وَ الْمُخْتَبَرِ بِالْمِحَنِ وَ الْمُمْتَحَنِ بِحُسْنِ الْبَلْوَى وَ صَبْرِ الشَّكْوَى مُرْشِدِ عِبَادِكَ وَ بَرَكَةِ بِلادِكَ وَ مَحَلِّ رَحْمَتِكَ،
خدايا بر محمّد و خاندان و خاندان محمّد درود فرست، و درود خدا بر حجّت وفادارت، ولىّ پاكيزه ات، و امين پسنديده ات، و راهنماي برگزيده ات، و راه راستت، و آن جاده بزرگتر، و راه ميانه تر، روشنى دل هاى اهل ايمان و سرپرست پرهيزكاران، و يار مخلصان، خدايا بر آقاى ما محمّد و اهل بيتش درود فرست، و درود فرست بر على بن محمّد آن راهنماى معصوم از لغزش، و پاك از نقايص، و آرزو بريده از مردم به سوى تو، گرفتار آشوب ها، و آزموده به مصايب سخت، و سنجيده به آزمون نيكو، و شكيباى در شكايت، و راهنماي بندگانت، و بركت شهرهايت، و جايگاه رحمتت،
وَ مُسْتَوْدَعِ حِكْمَتِكَ وَ الْقَائِدِ إِلَى جَنَّتِكَ الْعَالِمِ فِي بَرِيَّتِكَ وَ الْهَادِي فِي خَلِيقَتِكَ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ وَ انْتَجَبْتَهُ وَ اخْتَرْتَهُ لِمَقَامِ رَسُولِكَ فِي أُمَّتِهِ وَ أَلْزَمْتَهُ حِفْظَ شَرِيعَتِهِ فَاسْتَقَلَّ بِأَعْبَاءِ الْوَصِيَّةِ نَاهِضاً بِهَا وَ مُضْطَلِعاً بِحَمْلِهَا لَمْ يَعْثُرْ فِي مُشْكِلٍ وَ لا هَفَا فِي مُعْضِلٍ بَلْ كَشَفَ الْغُمَّةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ أَدَّى الْمُفْتَرَضَ، اللَّهُمَّ فَكَمَا أَقْرَرْتَ نَاظِرَ نَبِيِّكَ بِهِ فَرَقِّهِ [فَارْفَعْ ] دَرَجَتَهُ وَ أَجْزِلْ لَدَيْكَ مَثُوبَتَهُ وَ صَلِّ عَلَيْهِ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاماً وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ.
و جاى سپردن حكمتت، و پيشرو به سوى بهشتت آگاه در ميان آفريدگانت، و راهنماى در ميان خلقت، كه پسنديدى و برگزيدى و انتخاب نمودى، و او را براى جانشيني پيامبرت در ميان امّت به نگهدارى شريعتش ملزم نمودى، پس او نيز به تنهايى به انجام وظايف سنگين جانشينى اقدام كرد، و به آن قيام نمود و مقتدرانه به دوش كشيد، نه در مشكلى لغزيد، و نه در كار دشوارى، بلكه اندوه را برطرف ساخت، و هر رخنه را سدّ نمود و هر فريضه اى را ادا كرد، خدايا چنان كه دردگانت پيامبرت را به او روشن ساختى، بالا بر درجه اش را، و پاداشش را نزد خود زياد گردان، و بر او درود فرست، و از جانب ما به او تحيّت و سلام برسان، و به ما از نزد خود در دوستى او فضل و احسان و آمرزش و رضوان بخش، به درستى كه تو داراى فضل بزرگى.
سپس نماز زيارت بخوان و چون سلام نماز دادى بگو:
يَا ذَا الْقُدْرَةِ الْجَامِعَةِ وَ الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ وَ الْمِنَنِ الْمُتَتَابِعَةِ وَ الْآلاءِ الْمُتَوَاتِرَةِ وَ الْأَيَادِي الْجَلِيلَةِ وَ الْمَوَاهِبِ الْجَزِيلَةِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِينَ وَ أَعْطِنِي سُؤْلِي وَ اجْمَعْ شَمْلِي وَ لُمَّ شَعَثِي وَ زَكِّ عَمَلِي وَ لا تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِي وَ لا تُزِلْ [تُزِلَ ] قَدَمِي وَ لا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَداً وَ لا تُخَيِّبْ طَمَعِي وَ لا تُبْدِ عَوْرَتِي وَ لا تَهْتِكْ سِتْرِي وَ لا تُوحِشْنِي وَ لا تُؤْيِسْنِي وَ كُنْ بِي رَءُوفاً رَحِيماً وَ اهْدِنِي وَ زَكِّنِي وَ طَهِّرْنِي وَ صَفِّنِي وَ اصْطَفِنِي وَ خَلِّصْنِي وَ اسْتَخْلِصْنِي وَ اصْنَعْنِي وَ اصْطَنِعْنِي وَ قَرِّبْنِي إِلَيْكَ وَ لا تُبَاعِدْنِي مِنْكَ وَ الْطُفْ بِي وَ لا تَجْفُنِي وَ أَكْرِمْنِي وَ لا تُهِنِّي وَ مَا أَسْأَلُكَ فَلا تَحْرِمْنِي ،
اى صاحب قدرت همه جانبه، و رحمت گسترده، و نعمت هاى پيوسته، و عطاهاى پي در پي و بخشش هاى بزرگ، و موهبت هاى شايان، بر محمّد و خاندان محمّد، آن راستگويان درود فرست، و عطا كن خواسته ام را، و پراكندگى ام را گرد آور، و آنچه از كار من متفرق شده جمع كن، و عملم را پاك گردان، و قلبم را پس از اينكه هدايت نمودى منحرف مساز، و گامم را نلغزان و چشم بر هم زدنى، مرا به خويشتن وامگذار، و طعمم را به حضرتت نااميد مكن، و عيبم را آشكار نساز، و پروده ام را نَدَر و به وحشتم ميانداز و نااميدم مكن، و نسبت به من مهربان و بخشنده باش، و راهنمايى ام فرما، و پاك و پاكيزه ام كن، و تصفيه ام نما و مرا برگزين، و خلاص و خالصم كن و نيكويم ساز و به آداب خود موّدبم فرما، و به خود نزديك كن، و از خود دور مفرما، و به من لطف آر، و از درگاهت دور مكن، و گرامي ام بدار و خوارم مساز و نسبت به آنچه از تو درخواست مي كنم محرومم مكن،
وَ مَا لا أَسْأَلُكَ فَاجْمَعْهُ لِي بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِحُرْمَةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ بِحُرْمَةِ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِكَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسَى وَ عَلِيٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْخَلَفِ الْبَاقِي صَلَوَاتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِمْ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ وَ تُعَجِّلَ فَرَجَ قَائِمِهِمْ بِأَمْرِكَ وَ تَنْصُرَهُ وَ تَنْتَصِرَ بِهِ لِدِينِكَ وَ تَجْعَلَنِي فِي جُمْلَةِ النَّاجِينَ بِهِ وَ الْمُخْلِصِينَ فِي طَاعَتِهِ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّهِمْ لَمَّا اسْتَجَبْتَ لِي دَعْوَتِي وَ قَضَيْتَ [لِي ] حَاجَتِي وَ أَعْطَيْتَنِي سُؤْلِي وَ كَفَيْتَنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا نُورُ يَا بُرْهَانُ يَا مُنِيرُ يَا مُبِينُ يَا رَبِّ اكْفِنِي شَرَّ الشُّرُورِ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُكَ النَّجَاةَ يَوْمَ يُنْفَخَ فِي الصُّورِ.
و آنچه را از تو نمى خواهم، برايم جمع فرما، اى مهربان ترين مهربانان، از تو مي خواهم به حرمت ذات كريمت، و به حرمت پيامبرت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) ، و به حرمت اهل بيت رسولت امير مؤمنان على و حسن و حسين و على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمّد بن على و حسن و يادگار باقى مانده درودها و بركاتت بر ايشان، كه بر همه آنان درود فرستى، و گشايش كار قيام كننده ايشان را به امرت شتاب كنى، و يارى اش دهى، و به او براى دينت يارى ستانى، و مرا در گروه نجات يافتگان به او، مخلصان در طاعتش قرار دهى، و و به حق ايشان از تو مي خواهم، كه دعايم را مستجاب نمايى، و حاجتم را برآورى، و عطا كنى خواسته ام را، و آنچه مرا از كار دنيا و آخرتم به انديشه برده كفايت فرمايى، اى مهربان ترين مهربانان، اى نور برهان، اى نوربخش، اى آشكار كننده، اى پروردگار، شرّ شرور و آفات روزگاران را از من كفايت كن، و از تو نجات مى خواهم روزى كه در صور دميده شود.
سپس براى هرچه خواهى دعا كن، و بسيار بگو:
يَا عُدَّتِي عِنْدَ الْعَدَدِ [الْعُدَدِ] وَ يَا رَجَائِي وَ الْمُعْتَمَدَ وَ يَا كَهْفِي وَ السَّنَدَ يَا وَاحِدُ يَا أَحَدُ وَ يَا قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ لَمْ تَجْعَلْ فِي خَلْقِكَ مِثْلَهُمْ أَحَداً صَلِّ عَلَى جَمَاعَتِهِمْ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا .
اى توشه ام پيش توشه ها، و اى اميد و مورد اعتمادم، و اى پناهگاه و تكيه گاهم، اى يگانه، اى يكتا، اى كه گفتى: بگو، او خداى يكتاست.
خدايا از تو ميخواهم، بحق كسانى كه آفريدى از آفريده هايت، و در آفريده هايت كسى را مانند آنها قرار ندادى، بر همگى آنان درود فرست، و با من چنين و چنان كن.
و به جاى اين جلمه [كذا و كذا] حاجت خويش را بخواه، همانا از آن حضرت روايت شده: من از خداي عزّ و جلّ خواسته ام: كسى را كه اين دعا را در روضه من، پس از من بخواند، نااميد بازنگرداند.

گلچین مداحی شهادت امام هادی (ع) 

ثواب زیارت امام هادی (ع): زیارت امامان معصوم (ع) همواره مورد تأکید بوده و ثواب بسیاری دارد. در روایات آمده است که زیارت امامان، به‌ویژه امام هادی (ع)، موجب تقرب به خداوند و شفاعت در روز قیامت می‌شود.

ادعیه مرتبط با امام هادی (ع): امام هادی (ع) دعاهای متعددی را به شیعیان آموخته‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به «زیارت جامعه کبیره» اشاره کرد که حاوی معارف عمیق توحیدی و ولایی است.

امام هادی (ع) با سیره و رهنمودهای خود، چراغ راهی برای هدایت مسلمانان هستند. توجه به آموزه‌های ایشان و بهره‌گیری از ادعیه و زیارات مرتبط، می‌تواند در تقویت ایمان و تقرب به خداوند مؤثر باشد.

انتهای پیام/