۱۸:۲۶ - ۱۴۰۴/۰۲/۳۱

✍️ سرمقاله:

مادری، مغفول‌ترین افتخار زن

در عصر سلطه روایت‌های تحریف‌شده از زن، دکتر فرشته روح‌افزا با تحلیلی کوبنده، مادری را به‌عنوان ریشه هویت زنانه بازتعریف می‌کند.

مادری

به گزارش آشکار، مصطفی هدایی در یادداشتی نوشت: در عصر سلطه روایت‌های تحریف‌شده از زن، دکتر فرشته روح‌افزا با تحلیلی کوبنده، مادری را به‌عنوان ریشه هویت زنانه بازتعریف می‌کند.

بیشتر بدانیم:

  • مادری، ریشه‌ای عمیق‌تر از مدرک است
  • زن بدون فرزند، زن ناقص نیست؛ زن محروم است
  • مادری، مسئولیت تمدنی است، نه یک نقش سنتی

یک زن، میان دو جهان

در جهانی که رسانه‌ها با دقت مهندسی‌شده در حال بازتعریف “زن” هستند، زن ایرانی در میانه دو جهان ایستاده است: جهان اصالت و فطرت از یک سو، و جهان تحمیل و تصویرسازی از سوی دیگر.
دکتر فرشته روح‌افزا، استاد دانشگاه منچستر و از چهره‌های علمی حوزه خانواده، در سخنرانی تند و تلخ خود در وبینار ملی جمعیت، با صدای بلند گفت:

«آنچه امروز برای زن ما رقم خورده، نه انتخاب آزاد، که سناریویی از پیش نوشته‌شده برای حذف مادری‌ست.»

روایتی از زن که “او نیست”

زن در روایت رسانه‌ای معاصر، انسانی بدون همسر، بدون فرزند، اما با شغل، درآمد، مدرک و تن خوش‌فرم است. موفقیت یعنی فتح دانشگاه، رقابت در بازار، تسخیر نردبان اداری، و رهایی از “زحمت” مادری.
روح‌افزا با اشاره به این کلیشه، آن را نه بازتاب خواست زن ایرانی، بلکه خروجی تحمیل تدریجی دانست؛ تحمیلی که از جملات روزمره و ساختارهای فرهنگی تا حتی کتاب‌های دانشگاهی غربی نفوذ کرده است.

«در دانشگاه‌های انگلستان، کتاب‌هایی تدریس می‌شود که راهبرد کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی را طراحی می‌کنند. این روایت زن، بخشی از آن برنامه است.»

حذف مادری، به بهانه موفقیت

دکتر روح‌افزا با مرور ذهنیِ دختر امروز، گفت:

«به ما گفتند: اول دکترا، بعد شغل، بعد درآمد، بعد شوهر، شاید هم بعد فرزند. و این شد که زنان، در ۳۵ سالگی تازه فرصت فکر کردن به ازدواج را پیدا می‌کنند.»

او با بیان اینکه «زن فطرتاً نیازمند زوج است»، افزود:

«زن نیازمند مادر شدن است، همان‌طور که زمین نیازمند باران است. اما ما، این عطش را سرکوب کردیم به‌نام مدرک، پرستیژ، و استانداردهای بی‌رحم بازار کار.»

رسانه، دشمنی با لبخند

در نگاه دکتر روح‌افزا، رسانه مدرن دشمنی‌ست که لبخند می‌زند. آن‌قدر زن را با شغل و تحصیل سرگرم می‌کند، که او از نقش‌های فطری‌اش تهی می‌شود.

«زنان را از بچه گرفتن، به سگ گرفتن، تغییر دادند. مادری را با مدارک دانشگاهی معاوضه کردند، و در پایان، جامعه‌ای ساختند که نه مادری دارد، نه آرامش.»

زن، مرکز تمدن یا ابزار رقابت؟

مادر، نخستین کلاس تربیت انسان است. اما وقتی زن، تمام زمان، انرژی و عاطفه‌اش را صرف رقابت و تولید اقتصادی می‌کند، فرزند انسان تربیت نمی‌شود، بلکه فقط زنده می‌ماند.

دکتر روح‌افزا یادآور شد:

«زن موفق یعنی مادری که بچه‌اش را بشناسد، خانه را گلستان کند، همسرش را بفهمد، و با آگاهی، دانایی و عاطفه تمدن بسازد. این، زن مقتدر واقعی است.»

بیشتر بخوانیم:

  • زن باید بجنگد، اما نه با خانه‌اش
  • رسانه‌ها، زن را علیه خود زن مسلح کرده‌اند
  • زن اصیل، میان مهربانی و معرفت ایستاده است

راه برون‌رفت: زن را دوباره تعریف کنیم

مادری و تحصیل، خانه‌داری و اشتغال، همسری و رشد فردی؛ هیچ‌کدام تضاد ندارند، اگر روایتمان از زن، روایت صحیح باشد.
زن می‌تواند مادر شود، دانشمند باشد، و جامعه را بسازد. اما اگر تنها یکی را انتخاب کند، فاجعه آغاز می‌شود: زن تحصیل‌کرده‌ای که شب را با تنهایی، اضطراب و قرص خواب می‌گذراند.

«اگر هر خانه، یک مادر آگاه داشته باشد، آن خانه، چراغی برای شهر می‌شود.»

انتهای پیام/

مطالب مرتبط