به گزارش آشکار، تحصن ۴۸ روزه گروهی از افراد در مقابل مجلس شورای اسلامی برای اجرای قانون حجاب، با ورود پلیس پایان یافت. این تجمع که از ابتدا مورد توجه محافل سیاسی و اجتماعی قرار گرفته بود، انتقاداتی را در پی داشت.

جعفر محمدی، روزنامه‌نگار، در یادداشتی به تحلیل این ماجرا پرداخت و نوشت:

تحصن‌کنندگان حق تجمع داشتند، اما باید این حق برای همه مردم رعایت شود.
وی تأکید کرد که برخورد پلیس با معترضان بدون خشونت و مطابق اصول قانونی بود، اما باید چنین رویکردی برای سایر تجمعات نیز در پیش گرفته شود.

دوگانگی در روایت‌ها؛ بازی سیاسی یا مطالبه دینی؟ / تحصن قانون حجاب

محمدی با انتقاد از تحریف ماجرا توسط برخی افراد، این تحصن را یک بازی سیاسی علیه دولت توصیف کرد و افزود: «برخی تلاش کردند این موضوع را به عنوان دفاع از “حکم الهی حجاب” مطرح کنند، اما در واقع هدف اصلی، یک رویارویی سیاسی بود.»

آسیب به اصل حجاب و محجبه‌ها

وی معتقد است که سیاسی‌سازی موضوع حجاب، بیشترین آسیب را به زنان محجبه‌ای می‌زند که با اعتقاد شخصی، این سبک پوشش را انتخاب کرده‌اند. این تقابل‌ها ممکن است واکنش منفی نسل جوان را نسبت به اصل حجاب افزایش دهد.

جامعه ایران درگیر دو‌قطبی‌های بی‌پایان

این روزنامه‌نگار خاطرنشان کرد که در سال‌های گذشته، انرژی جامعه صرف دو‌قطبی‌های غیرضروری شده است؛ از جمله تقابل‌های پیرامون نوع پوشش. او تأکید دارد که برای پیشرفت کشور، باید این حواشی کنار گذاشته شود و تمرکز اصلی بر توسعه ملی باشد.

بیشتر بدانید:

تحصن‌کنندگان حق اعتراض داشتند، اما این حق باید برای همه مردم رعایت شود.
برخورد پلیس اصولی و بدون خشونت بود و باید الگوی سایر تجمعات قرار گیرد.
استفاده ابزاری از حجاب در دعواهای سیاسی، آسیب اصلی را به زنان محجبه واقعی وارد می‌کند.
جامعه ایران باید از دو‌قطبی‌سازی‌های بی‌نتیجه عبور کرده و بر توسعه متمرکز شود.

انتهای پیام/