15:24 - 2025/05/03

📰 سرمقاله |

بلوف بی‌ثمر غرب

تحلیل دقیق تعویق مذاکرات هسته‌ای ایران با غرب و تهدیدات جدید آمریکا برای بازگرداندن تحریم‌ها؛ آیا این تهدیدها ابزار فشار یا بخشی از جنگ روانی دیپلماتیک هستند؟ بررسی ابعاد استراتژیک در گفت‌وگوهای واشنگتن و بروکسل.

تحریم‌های آمریکا علیه ایران

به گزارش آشکار، مصطفی هدایی در یادداشتی نوشت: درحالی‌که رسانه‌های غربی از جمله “یورونیوز” با فضاسازی هدفمند، بار دیگر طبل تهدید و تحریم را به صدا درآورده‌اند، ملت ایران نه با فشار عقب می‌نشیند و نه با وعده دلخوش می‌ماند. اکنون دیگر زمان آن است که غرب با واقعیت جمهوری اسلامی روبه‌رو شود: ایرانِ امروز، ایرانِ ۸۸ و ۹۲ و ۹۴ نیست؛ ایرانِ امروز، ایرانِ بلوغ، بصیرت و اقتدار است.

غرب؛ بازیگر فرسوده با ابزارهای تاریخ‌مصرف‌گذشته

آن‌طور که “یورونیوز” در تحلیل اخیر خود اشاره کرده، مقامات آمریکایی درصدد تهدید به بازگرداندن تحریم‌ها هستند تا ایران را وادار به “امتیازدهی بیشتر” در مذاکرات کنند.

اما این گزاره، بیش از آنکه تحلیل سیاسی باشد، اعترافی آشکار به بن‌بست راهبردی غرب است. چرا؟ چون طرفی که ابزار تازه‌ای ندارد، به تکرار تهدیدهای فرسوده رو می‌آورد.

تحریم‌ها؟

بیش از یک دهه است که ملت ایران نه‌تنها با تحریم‌ها مقابله کرده، بلکه آن‌ها را به فرصت‌های خوداتکایی بدل ساخته است. دیگر کسی در تهران از تهدید دلواپس نمی‌شود. آن‌کس که باید نگران باشد، آن‌سوی میز نشسته.

گفت‌وگوهای آمریکا و اروپا؛ گفت‌وگوی دونالد با داوود؟

تحلیل یورونیوز از اهمیت‌یافتن «گفت‌وگوهای راهبردی بین آمریکا و اروپا» برای هماهنگی بیشتر علیه ایران، تصویری دیگر از درماندگی غربی‌ها ارائه می‌دهد.

سال‌هاست که واشنگتن و بروکسل، در برابر سیاست عزتمندانه ایران، جز هماهنگی در تکرار بازی‌های فرسوده تحریم و فشار، چیز تازه‌ای نداشته‌اند.

این “مذاکرات غربی – غربی” عملاً به گفت‌وگوی دونالد با داوود تبدیل شده؛ هر دو صدایی بلند دارند، اما از پشت شیشه‌های شکست‌خورده فریاد می‌زنند.

جمهوری اسلامی؛ از انفعال به ابتکار رسیده است

آنچه غرب هنوز درک نکرده، تغییر نقش ایران از “کنش‌پذیر” به “کنش‌گر” است. امروز جمهوری اسلامی نه صرفاً پاسخ‌دهنده به تهدیدها، بلکه طراح بازی‌های ژئوپلیتیک منطقه‌ای است.

ایران از بازوهای رسانه‌ای، نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی در تراز قدرت‌های جهانی بهره‌مند است.

جنگ غزه، نقش ایران در محور مقاومت، توسعه روابط شرقی و رشد بی‌سابقه تولید داخلی، نشان می‌دهد که تهدید دیگر «تهدید» نیست؛ یک تاکتیک پوسیده است.

غرب اگر چیزی برای گفت‌وگو دارد، بیاید با احترام مذاکره کند؛ نه با تهدید. ایرانِ امروز، ایرانِ اقتدار هوشمند است.

مذاکره؛ بله، اما نه از موضع ضعف

هیچ کشوری مخالف گفت‌وگو نیست، حتی ایران. اما تجربه مذاکرات هسته‌ای به‌خوبی نشان داد که هرجا ضعف نشان داده شد، فشار بیشتر شد؛ و هرجا اقتدار به میدان آمد، احترام غربی‌ها نیز بازسازی شد.

جمهوری اسلامی با همان منطق راهبردی همیشگی، آماده تعامل از موضع قدرت است؛ مذاکره، نه برای امتیازدهی، بلکه برای تنظیم مناسباتی عادلانه، بر مبنای عزت ملی.

ایران مذاکره می‌کند، اما تحقیر نمی‌پذیرد

غرب باید بداند که با یک ملت اهل مقاومت، با پشتوانه شهدا، تاریخ و ایمان مواجه است. فشار حداکثری نه‌تنها ایران را به عقب نمی‌راند، بلکه هر گام فشار، گامی دیگر برای استقلال بیشتر خواهد بود.

تحریم؟
نه ترس دارد، نه تازگی.

تهدید؟
نه اثر دارد، نه انسجام.

اگر آنان آماده گفت‌وگویی واقعی هستند، ایران همان‌جاست که همیشه بوده: در جایگاه عزت، نه زیر سایه تهدید.

انتهای پیام/

مطالب مرتبط