یادداشت/
فاطمیه، FATF و بمب گردشگری؛ راهی برای نجات اقتصاد ایران
در شرایط حساس اقتصادی و سیاسی ایران، تصویب لایحه FATF و رفع تحریمها بهعنوان دو مولفه کلیدی برای بازگشت به نظام مالی جهانی مطرح شدهاند.
یادداشت/
در شرایط حساس اقتصادی و سیاسی ایران، تصویب لایحه FATF و رفع تحریمها بهعنوان دو مولفه کلیدی برای بازگشت به نظام مالی جهانی مطرح شدهاند.
به گزارش آشکار، در شرایط حساس اقتصادی و سیاسی ایران، تصویب لایحه FATF و رفع تحریمها بهعنوان دو مولفه کلیدی برای بازگشت به نظام مالی جهانی مطرح شدهاند. اما در کنار این موضوعات، باید به پتانسیل عظیم صنعت گردشگری ایران توجه کرد؛ صنعتی که با جاذبههای بینظیر خود میتواند جایگزین مناسبی برای درآمد نفتی باشد. این دو مقوله، در کنار یکدیگر، مسیری برای نجات و توسعه اقتصادی کشور میسازند که نیازمند تصمیمگیریهای هوشمندانه و عملی است.
در روزهای اخیر، بحثهای پیرامون رفع محدودیتهای فیلترینگ و تصویب لایحه FATF داغ شده است. اما آنچه که در سایه این مباحث مغفول واقع شده، اهمیت تصویب FATF در راستای رفع تحریمها و اتصال به نظام بانکی جهانی است. تصویب این لایحه، اگرچه گام اول به نظر میرسد، اما مسیر طولانیتری پیش رو داریم و بازگشت به لیست کشورهای سفید حداقل دو سال به طول خواهد انجامید. اگر این مساله به درستی مدیریت نشود، بحران اقتصادی کشور عمیقتر شده و مشکلاتی نظیر کاهش شدید ارزش پول ملی و قفل شدن ارتباطات اقتصادی بیشتر خواهد شد.
یکی از عوامل اصلی برای رفع تحریمها، برقراری «مذاکره مستقیم» با تمامی کشورهای موثر از جمله آمریکا، اروپا، چین و روسیه است. از تجربیات گذشته و شرایط فعلی، روشن است که مذاکره مستقیم، به ویژه با ایالات متحده، میتواند منجر به حل مشکلات اقتصادی و سیاسی کشور شود. برای رسیدن به این هدف، باید با درک واقعیتها، مشکلات را از راه دیپلماسی و گفتگوهای شفاف حل کنیم.
یکی از راههای موثر در مسیر توسعه کشور، انعقاد «سندهای بینالمللی» با کشورهای مختلف است که میتواند فرصتهای اقتصادی و تجاری جدیدی ایجاد کند. این توافقات، همانند سایر کشورها، باید به سمت توسعه داخلی، جذب سرمایهگذاری خارجی و بهرهبرداری از توانهای داخلی کشور هدایت شوند. در این میان، دیگر مساله تحریمها و فشارهای بینالمللی مطرح نخواهد بود و تعاملات اقتصادی، تکنولوژیک و دیپلماتیک میتواند مسیرهای جدیدی را برای ایران باز کند.
به مانند دوران پس از جنگ و پذیرش قطعنامه ۵۹۸، ایران امروز در موقعیتی مشابه قرار دارد که نیازمند تصمیمگیری هوشمندانه و سریع است. شرایط حساس و فرصتهای محدود ایجاب میکند که دولت و سیاستمداران ایرانی، با در نظر گرفتن تجربیات گذشته، مسیر جدیدی را در دیپلماسی و اقتصاد کشور در پیش بگیرند. این «چرخش» میتواند زمینهساز سازندگی و توسعه کشور در عرصههای مختلف باشد.
شعار «گردشگری به جای نفت» در چهار دهه گذشته بارها تکرار شده است، اما تاکنون به مرحله عملیاتی نرسیده است. ایران با تاریخ و جاذبههای طبیعی و فرهنگی بینظیر، جایگاه خاصی در صنعت گردشگری جهانی دارد و میتواند به یکی از قطبهای اصلی جذب گردشگر در جهان تبدیل شود. در حالی که بسیاری از کشورهای منطقه توانستهاند از این صنعت بهرهبرداری کنند، ایران با تمامی جاذبههای خود همچنان در ردههای پایین درآمد از گردشگری قرار دارد.
پیشرفت در صنعت گردشگری نیازمند اصلاحات اساسی در زمینه قوانین، زیرساختها و تعاملات جهانی است. با بهرهگیری از پلتفرمهای بومی و جهانی و فراهم کردن آزادیهای متعارف برای گردشگران، ایران میتواند سهم قابل توجهی از بازار جهانی گردشگری را از آن خود کند. فقط باید توجه داشت که زمان در حال سپری شدن است و فرصتها محدود هستند.
برای پیشرفت و توسعه ایران، نیازمند همافزایی در سیاستهای داخلی و خارجی هستیم. تصویب FATF، مذاکره مستقیم با کشورهای تاثیرگذار، استفاده از ظرفیتهای گردشگری و ایجاد زیرساختهای لازم برای ارتباطات اقتصادی جهانی، همگی به نفع آینده ایران خواهند بود. باید به این مقولات با جدیت بیشتری پرداخته و آنها را در عمل پیادهسازی کرد تا کشور از چالشهای اقتصادی و سیاسی عبور کند و به سمت رشد و توسعه پایدار حرکت کند.
انتهای پیام/