گزارش تفصیلی «آشکار» از نشست «خانهای که ساختیم»؛
پیشرفت ایران و نقش مردم در شکوفایی ملی
خانه اندیشهورزان تهران میزبان نشست تخصصی «خانهای که ساختیم» با حضور سه تن از اساتید برجسته کشور بود.

گزارش تفصیلی «آشکار» از نشست «خانهای که ساختیم»؛
خانه اندیشهورزان تهران میزبان نشست تخصصی «خانهای که ساختیم» با حضور سه تن از اساتید برجسته کشور بود.
به گزارش آشکار، خانه اندیشهورزان تهران میزبان نشست تخصصی «خانهای که ساختیم» با حضور سه تن از اساتید برجسته کشور بود. این رویداد با محوریت بررسی دستاوردهای چهار دهه اخیر ایران و نقش مردم در این پیشرفتها، به تحلیل چالشها، فرصتها و چشمانداز آینده پرداخت. متن پیشرو گزارشی ۹۰۰ کلمهای از محتوای این نشست است که بر پایه سخنرانیهای دکتر مریم نقاشان، دکتر ابوالفضل اقبالی و دکتر مریم اسماعیلی تنظیم شده است.
نشست «خانهای که ساختیم» با هدف بازخوانی دستاوردهای ایران پس از انقلاب اسلامی و تأکید بر نقش مردم در شکلگیری این موفقیتها برگزار شد. دکتر مریم نقاشان (حقوقدان بینالمللی و پژوهشگر حقوق حکومتی)، دکتر ابوالفضل اقبالی (مدیر اندیشکده زن و جامعه) و دکتر مریم اسماعیلی (استاد دانشگاه و پژوهشگر دینی) به عنوان سخنرانان اصلی، با نگاهی تحلیلی و مبتنی بر تجربیات میدانی، تصویری جامع از ظرفیتهای داخلی و تأثیرگذاری جهانی ایران ارائه دادند.
دکتر مریم نقاشان با اشاره به تجربه چهارساله زندگی و تحصیل در آلمان، به مقایسه جامعه ایران و غرب پرداخت. وی تأکید کرد: در غرب، انضباط و سختکوشی محور زندگی است، اما این جوامع از سرمایه اجتماعیِ ما محرومند. در بحران کرونا، همدلی مردم ایران باعث شد نرخ مرگومیر بسیار پایینتر از اروپا باشد. این همبستگی، تنها یک شعار نیست؛ در ساخت بیمارستانهای صحرایی، تولید دارو و حتی خودمراقبتی جامعه تجلی یافت.
وی همچنین به خودکفایی ایران تحت فشار تحریمها اشاره کرد و افزود: وقتی در آلمان بودم، رسانهها ایران را کشوری ناتوان تصویر میکردند. اما امروز، پهپادهای ساخت ایران در جهان شناختهشدهاند. این دستاوردها حاصل تلاش جوانانی است که با وجود محدودیتها، روزانه ۱۴ ساعت کار میکنند.
نقش رسانهها در تحریف واقعیت بخش دیگری از سخنان وی بود: بیبیسی و شبکههای ماهوارهای، ایران را جامعۀ بینظم نشان میدهند، اما واقعیت این است که مردم ما در سختترین شرایط، با همدلی و ابتکار، بحرانها را پشت سر گذاشتهاند. این رسانهها نه برای انعکاس حقیقت، بلکه برای ایجاد یأس در نخبگان ایرانی فعالیت میکنند.
دکتر ابوالفضل اقبالی با مرور تاریخچه جایگاه زنان در ایران، تحولات پس از انقلاب را «انقلابی در انقلاب» خواند. وی تأکید کرد: در دوران پهلوی، زنان تنها «زیبندههای» مجامع سیاسی بودند، اما پس از انقلاب، آنان به سازندگان گفتمان تبدیل شدند. امروز ۳۵ درصد اساتید دانشگاههای ایران زن هستند، در المپیادهای جهانی رتبه میآورند و در ورزش، رکوردهای آسیایی را جابهجا میکنند. اینها نمایش نیست؛ آمارهای سازمانهای بینالمللی است.
وی به نقش زنان در دفاع مقدس اشاره و تصریح کرد: در جنگ تحمیلی، زنان تنها پرستار نبودند؛ برخی به عنوان فرمانده گردانهای اطلاعاتی فعالیت میکردند. امروز نیز در جبهه اقتصادی، بانوان کارآفرین، ۲۵ درصد کسبوکارهای نوپا را مدیریت میکنند. این جایگاه، نتیجه نگاه امام خمینی(ره) بود که زن را «پرچمدار تربیت جامعه» میدانست.
چالش رسانهها و راهکار مقابله بخش پایانی سخنان وی بود: غرب میکوشد با کلیشههایی مانند «زن ستمدیده شرقی»، دستاوردهای ایران را بیاعتبار کند. اما وقتی دختران ایرانی در مسابقات جهانی روباتیک برنده میشوند یا در پزشکی هستهای پیشتازند، این روایت فرو میریزد. وظیفه ما ثبت و انتشار این موفقیتها در قالب مستندهای بینالمللی است.
دکتر مریم اسماعیلی با روایت خاطراتی از سفرهایش به ۱۵ کشور، تأثیر ایران بر جوامع مختلف را تشریح کرد: در تایلند، دختران نوجوان زندگینامه شهیدان ایران را مثل کتاب مقدس میخوانند. در لبنان، شیعیان عکس رهبری را با احترامی ویژه نگاه میدارند و در کانادا، استادان دانشگاه از ولایت فقیه به عنوان مدلی برای عدالت اجتماعی یاد میکنند. اینها تصادفی نیست؛ نتیجه مقاومت و پیشرفت ایران در برابر تحریمهاست.
تجربه آموزش در محیطهای بینالمللی بخش جذاب دیگری از سخنان وی بود: در مالزی، دانشجویی مسیحی پس از خواندن نامه امام خمینی به فرزندش، شیعه شد. در اندونزی، زنان فمینیست با وجود اختلافات ایدئولوژیک، جایگاه زن ایرانی را تحسین میکنند. حتی در تایلند، مسجدی به نام «روحالله» وجود دارد که نمازگزارانش هر شب برای سلامت رهبر ایران دعا میکنند.
وی در پایان با اشاره به نقش شهیدان در هویتسازی ملی گفت: وقتی در راهیان نور با گروهی از دانشجویان خارجی قدم میزدم، یکی از آنان پرسید: «چرا ایرانیها اینقدر به شهادت افتخار میکنند؟» جواب من این بود: «شهیدان، پل ارتباطی بین گذشته پرافتخار و آینده درخشان ایران هستند. خون آنان، درخت پیشرفت کشور را آبیاری کرده است.
درسهایی برای فردا
نشست «خانهای که ساختیم» با سه پیام کلیدی به پایان رسید:
- ۱. مردم، معماران پیشرفت: همدلی، سختکوشی و اعتماد به نفس ملی، سلاح اصلی ایران در برابر تحریمها و تبلیغات دشمن بوده است.
- ۲. زن، محور توسعه: حضور کیفی زنان در عرصههای علمی، اقتصادی و اجتماعی، الگویی بیبدیل برای کشورهای اسلامی و حتی غربی است.
- ۳. ایران، الهامبخش جهانیان: از تایلند تا لبنان، جوانان با الهام از مقاومت ایران، به دنبال ساختن جامعهای مستقل و پیشرفته هستند.
انتهای پیام/