به گزارش آشکار، تنها در ۱۲ ساعت، دو ضربه سنگین بر پیکره دولت پزشکیان وارد شد؛ استیضاح وزیر اقتصاد و استعفای معاون راهبردی رئیسجمهور، سرنوشت وفاق ملی را در هالهای از ابهام فرو برده است.
ضربهای که دولت را لرزاند
۱۲ ساعت از استیضاح عبدالناصر همتی نگذشته بود که دولت پزشکیان با دومین شوک مواجه شد: محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رئیسجمهور، با انتشار متنی در شبکه اجتماعی «ایکس» از استعفای خود خبر داد. در حالی که ابتدا این خبر به عنوان یک شایعه مطرح شد، انتشار نامه رسمی او تأییدی بر صحت آن بود و دولت را با چالشی جدید روبهرو کرد.
🔸 ظریف در متن استعفای خود، از توصیه غلامحسین محسنی اژهای برای بازگشت به دانشگاه خبر داد و نوشت: “ایشان با اشاره به شرایط کشور، توصیه کردند که برای کاهش فشارها بر دولت، به دانشگاه بازگردم. بنده نیز بیدرنگ پذیرفتم.”
اما آنچه بیش از همه در این متن به چشم آمد، اشاره ظریف به «سخیفترین توهینها، افتراها و تهدیدها» در ۶ ماه گذشته بود. وی این دوره را «تلخترین دوران خدمت ۴۰ سالهاش» توصیف کرد؛ عبارتی که بیشک نشان از فشارهای سیاسی سنگین بر او دارد.

چرا ظریف رفت؟ رمزگشایی از پشت پرده فشارها
📌 مخالفان دولت از ابتدا حضور ظریف را در کابینه پزشکیان غیرقانونی میدانستند و با استناد به قانون «نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس»، خواستار برکناری او شدند. این هجمهها از زمان معرفی او به عنوان معاون راهبردی آغاز شد و سرانجام، به استعفای او ختم شد.
🔻 این اتفاق نشان میدهد که جریان مخالف دولت، ظرف کمتر از هفت ماه، توانست دو مهره کلیدی کابینه را حذف کند.
پایان وفاق ملی؟
🔹 کابینه پزشکیان، از ابتدا با شعار «وفاق ملی» کار خود را آغاز کرد و تلاش داشت از همه طیفهای سیاسی در ساختار مدیریتی کشور استفاده کند. اما استیضاح زودهنگام همتی و استعفای ظریف، این راهبرد را به چالش کشید.
📌 مجلس دوازدهم در روز رأی اعتماد، به تمامی وزرای پیشنهادی پزشکیان رأی مثبت داد، اما اکنون، در کمتر از ۷ ماه، با اقدامی کمسابقه، اولین وزیر دولت را برکنار کرده است.
🔻 محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی اصلاحطلب، این اتفاق را «درسی بزرگ» برای کابینه دانست و هشدار داد که «نباید زیر بار وفاق یکطرفه رفت».
🔻 غلامحسین کرباسچی نیز در واکنشی کنایهآمیز نوشت: «همتی و ظریف از دولت رفتند؛ اگر میدری و ظفرقندی هم بروند، وفاق کامل میشود!»
آیا دولت تغییر مسیر خواهد داد؟
🔸 در شرایطی که ظریف استعفا داده و رئیسجمهور هنوز واکنشی نشان نداده، این سؤال مطرح است که آیا دولت بر مسیر قبلی خود پایبند خواهد ماند یا ناگزیر به تغییر خواهد شد؟
📢 مهدی طباطبایی، معاون ارتباطات دفتر ریاستجمهوری، در واکنش به این تحولات تأکید کرد: “یک تجربه تلخ یا ناکامی مقطعی، به معنای شکست یک پروژه کلان نیست. رئیسجمهور برای نجات ایران تنها نخواهد ماند و باید صبوری کرد.”
🔻 اما منتقدان دولت، این تحولات را پایان وفاق ملی میدانند و معتقدند که دولت پزشکیان مجبور خواهد شد مسیر جدیدی برای تعامل با سایر قوا در پیش بگیرد.
📌 حالا چشمها به پاستور دوخته شده است؛ آیا دولت بر اصول خود پایبند خواهد ماند یا برای حفظ بقای خود، ناچار به سازش و تغییر رویکرد خواهد شد؟
📢 نظر شما چیست؟ آیا دولت پزشکیان باید راهبرد خود را تغییر دهد یا همچنان بر مسیر وفاق ملی باقی بماند؟ 📝👀
انتهای پیام/