به گزارش آشکار، مصطفی هدایی در سرمقاله‌ای نوشت: در روزهایی که هیاهوی رسانه‌ای غرب، پرده‌ای از سردرگمی و تناقض را بر تحولات دیپلماتیک خاورمیانه انداخته، حقیقتی آرام و روشن در حال وقوع است: ایران مقتدرانه وارد مذاکره می‌شود، نه از موضع ضعف، بلکه از جایگاه حکمت و اقتدار. ماجرا از آنجا آغاز شد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، در جریان دیدار با نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، اعلام کرد که مذاکرات مستقیم با جمهوری اسلامی ایران آغاز شده است. اما بلافاصله دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی، ضمن تصحیح این ادعا، اعلام کرد که گفت‌وگوها صرفاً در سطح غیرمستقیم، با میانجی‌گری عمان و در چارچوب عزت و منافع ملی ایران صورت خواهد گرفت.

اینجا نقطه تمایز است: جمهوری اسلامی ایران، مذاکره را نه از سر اضطرار، بلکه از سر اقتدار انتخاب می‌کند. ترامپ که سال‌هاست کوشیده تصویر یک ایران محاصره‌شده و مجبور به پذیرش را به جهان القا کند، امروز خود را در موقعیتی می‌بیند که برای بازگشت به میز مذاکره، پیام می‌فرستد، میانجی می‌گمارد و روایت‌سازی می‌کند. او می‌کوشد مذاکره غیرمستقیم را مستقیم بنامد و نشست با واسطه را دیدار رو در رو جا بزند. این حربه رسانه‌ای، تلاشی است برای مصادره ابتکار عمل به نفع خود. اما واقعیت با ادعا تفاوت دارد.

در مورد مذاکره ایران و آمریکا بیشتر بدانید:

🔹 مذاکره‌ای که در روز شنبه میان نمایندگان ایران و آمریکا در عمان برگزار می‌شود، نه پایان یک تقابل، بلکه آغاز مرحله‌ای تازه از آزمون راهبردی است که جمهوری اسلامی در آن با درایت و عزت، میدان را مدیریت می‌کند.
🔹 ترامپ در سودای تصاحب روایت است؛ اما روایت حقیقی، در دست ملتی است که مذاکره را ابزار عزت می‌داند، نه سازش.

در سوی دیگر، ایران با فرستادن عباس عراقچی به عمان، در کنار استیو ویتکاف، نماینده آمریکا، چارچوب گفت‌وگو را بر پایه منافع ملت، حفظ کرامت ملی و آزمودن صداقت طرف مقابل تعریف کرده است. رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها تأکید فرموده‌اند که مذاکره در صورتی پذیرفتنی است که نتیجه آن عزت، حکمت و مصلحت باشد؛ و این دقیقاً همان سه‌گانه‌ای است که امروز سیاست رسمی جمهوری اسلامی در قبال گفت‌وگوهای عمان شکل گرفته است.

امروز جمهوری اسلامی نه تنها در میدان نظامی، که در میدان دیپلماتیک نیز در موضع ابتکار است. اگر آمریکا و اروپا سال‌ها تلاش کردند تا ایران را به میز مذاکره بکشند، امروز خود به تکاپو افتاده‌اند که پیام بفرستند، دعوت کنند و تضرع دیپلماتیک از خود نشان دهند. فرستادن نامه ترامپ به رهبر معظم انقلاب از طریق میانجی اماراتی، و سپس پاسخ تهران با صلابت و از طریق عمان، خود گویای تغییری ریشه‌ای در موازنه قدرت منطقه‌ای است.

اما نباید ساده‌انگارانه به این تحولات نگریست. اینکه دشمن به میز گفت‌وگو بازگشته، هرگز به معنای تغییر در ذات دشمنی او نیست. نورنیوز به درستی تحلیل کرده است که اظهارات ترامپ، بیش از آنکه دیپلماتیک باشد، یک عملیات روانی پیچیده است برای القای تصویری منفعل از ایران و فعال از آمریکا. اما آنچه واقعیت دارد، این است که ایران همچنان اهل تدبیر است و اهل تسلیم نیست.

در چنین شرایطی، رسالت رسانه‌های انقلابی نیز دوچندان می‌شود. ما موظفیم روایت اصیل ملت ایران را به گوش جهانیان برسانیم. روایت گفت‌وگویی از جنس غیرت، نه وابستگی؛ از جنس عزت، نه امتیازدهی. اگر مذاکرات عمان به نتیجه‌ای مطلوب منجر شود، این نتیجه نه محصول لبخند آمریکاست، بلکه ثمره سال‌ها مقاومت، شهادت، و حکمت انقلابی ملتی است که هرگز در برابر زور، تسلیم نشد.

📌 اکنون توپ در زمین آمریکاست؛ همان‌طور که عراقچی گفت، این مذاکرات یک فرصت است، اما در عین حال آزمونی است برای سنجش صداقت آمریکایی‌ها. تجربه به ما آموخته که در میدان دیپلماسی هم، همان‌قدر باید آماده بود که در میدان نبرد. همان‌گونه که قاسم سلیمانی میدان نبرد را مدیریت می‌کرد، امروز دیپلمات‌های ما نیز در میدان گفت‌وگو، فرماندهانه و انقلابی ظاهر می‌شوند.

دکتر مصطفی هدایی

انتهای پیام/